ერიქსონის ჰიპნოზის დროს ადამიანი სრულიად ფხიზლად და საღ გონებაზე ვარდება მდგომარეობაში, სადაც ხედავს, ესმის და გრძნობს რა ხდება მის ირგვლივ. ოღონდ მისი გონების ფოკუსი მიმართულია არა გარე სამყაროზე, როგორც ყოველდღიურ ცხოვრებაში, არამედ შიგნით - მოგონებებში, ფანტაზიაში, სურათ-ხატებში, ასოციაციებში.
ჰიპნოზი, როგორიც ის ხშირად წარმოგვიდგენია ხოლმე, ლამაზი სანახავია. ეფექტურიც. ერთ წერტილში გაშეშებული მზერა, უნებლიე მოძრაობები, სხეულის და სახის კუნთების ეტაპობრივი მოდუნება… ნამდვილად ლამაზი და დამაინტრიგებელი სანახაობაა.
NLP-ში სწორი კომუნიკაციის აგების მთელი სტრუქტურა არსებობს. და ამოსავალი წერტილი არის ის კონკრეტული სუბიექტი და სამყაროს აღქმის მისი მოდელი, ვისაც ვესაუბრებით. თუკი მე შევძლებ მისი მოდელის გაგებას და მის „რეალობაში“ მოქმედებას, კავშირი შედგება. ამ მოდელის გაგება კი არც თუ ისე რთულია, როგორც ხშირ შემთხვვაში გვგონია.
